1
Μεσ' τα μενεξεδένια σου φτερά
αγκαλιάζεις το μάταιο ψεύτη κόσμο σου
πετάς πάνω απο τις πόλεις της διαφθοράς
ζητώντας ενα κουτί σπίρτα
Κρατάς τις βαριές σου αλυσίδες
βρομάς τσιγάρο και ουίσκι
ψάχνοντας να βρεις τον κλειδαρά
μια ανύποτη παρουσία σε βρίσκει
Με θάρρος ενός πιομένου
ζητάς ελευθερία, το κλειδί
''Ψάξε βαθιά μέσα στο νου
είναι σαν σπάζεις ενα κλαδί''
2
Θάλασσα γαλήνια σε ερωτεύομαι
απο τις μελωδίες που προσφέρεις.
Θάλασσα μυστήρια με σαγηνεύεις
απο τους ήχους που εκπέμπεις
Θάλασσα φουρτουνιασμένη με τρομάζεις
απο το μίσος που ακτινοβολείς!
3
Αλήτες του δρόμου
με δικούς τους νόμους
φιγουράρουν στα ξεχασμένα...
σοκάκια
αδιαφορώντας για τους
περαστικούς
που τυχαίνουν να περνούν
απο κει
Αλήτες του δρόμου
κλέβουν ματιές απο
περαστικούς
λίγη συμπόνοια και
μεθούν σε κάθε άγγιγμα
Αλήτες του δρόμου
οι άναθρες κραυγές σας
αλάτι στις πληγωμένες καρδιές
των μοναχικών ανθρώπων.
4
Ω! Λίλιθ σαγηνευτική πλανεύτρα
η απιστία σου φωλιά
Ω! Λίλιθ το φως του σκοταδιού σου
η πορφυρένια σου αγκαλιά
Ω! Λίλιθ πιο θάνατο αγγίζεις
η μυρωδιά σου καταχνιά
Το κλάμα της μοναξιάς σου
ας αντηχήσει σε κάθε αυτιά!
