Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Ονειρα





Μέσα στο δάσος των ονείρων,
μέσα στο δάσος των ψευδαισθήσεων
ακονίζεις τις λεπίδες του μυαλού
έτοιμη να κόψεις ώριμα φρούτα
λεκεδιασμένων ψυχών!



Πεφτει η νύχτα
την ομορφη χρυσοκεντημένη 
στολή σου φοράς

Περιπλανιέσαι μεσα στα ονειρα
πολεμάς εφιάλτες, γεύεσαι
μελοστάλαχτες εικόνες

ανοίγεις τα φτερά σου
αγκαλιάζεις τον κόσμο μας.
Ξαφνικά... Πεθαίνεις.
Η ανατολή του Ηλίου!




Και όπως τρεχω κατεβαινω...
μια φωλια ψηλα στο δεντρο
και όπως περπατώ ανεβαινω...
μια φωλια πανω στην αμμο

Μπουσουλώ και τρυπωνω μεσα της
πετω και προσγειώνομαι πάνω της

Φαγοποτι και αστεια!
Μολοτοφ και αστυνομία!




Στη θαλπορή της φωτιάς ανασαίνεις.
Όταν το αίμα είναι ζεστό τίποτα
δεν προδίδει τον φοβο.
Το κλάμα στο διπλανό δέντρο.
Τον κόκορα που λαλεί τα μεσάνυχτα.
Τον αέρα που σιγομουρμουρίζει 
μεσ' τις φυλλωσιές.

Οχι! Μην απομακρύνεσαι απ' την φωτιά
τα κρύα όνειρα είναι γεμάτα φόβο.
Φόβο προϊστορικό, φόβο που ξεπετάγιεται
απο τα απόκρυφα στιχιωμένα δωμάτια
του μυαλού. Είναι γεματα σκοτάδι
Και χάνεσαι...
Όλα είναι σκοτάδι!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου